Pierwsze wzmianki o obecnej ul. J. Słowackiego pochodzą z II poł. XVIII w, kiedy to wspomina się o Bełzackim Przedmieściu. Od 1794 r. droga nosiła miano Sieradzkiego Przedmieścia. Po 10 latach figurowała w miejskich dokumentach jako Widawskie Przedmieście. W latach dwudziestych XIX w. był to Wrocławski Trakt, następnie zaś ulica Kaliska. kolejne nazwy to ulica Chausse, Sieradzka, Widawska i od roku 1867 znowu Kaliska. Na przełomie wieków XIX i XX funkcjonowały też nazwy Petersburska i Bełchatowska Szosa. Wówczas też ulica zaczęła nabierać obecnego charakteru głównej ulicy miasta - lokalizowano tutaj najelegantsze sklepy, restauracje, tutaj prowadzili swe biura adwokaci, spotykali się zakochani. Wcześniej w roku 1846 ulicę przecięła linia kolejowa warszawsko- wiedeńska i tak pozostało do dziś. Obecną nazwę ulica Juliusza Słowackiego posiada arteria od roku 1927, wówczas to przez miasto przewożono w drodze na Wawel prochy poety.
2 września 1939 r. miało miejsce bombardowanie ulicy - przestał wówczas istnieć ciąg kamienic obok klasztoru oo. Bernardynów. W tym miejscu, nazywanym obecnie potocznie "Krzywdą", istnieje dziś park im. Jana Pawła II. Po przeciwległej stronie znajduje się Sąd Okręgowy.
